بهار تازه بر ملت شریف ایران فرخنده باد

سال نو می شود، زمین نفسی دوباره می کشد، برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند

پرنده های خسته بر می گردند و در این رویش سبز دوباره… من… تو… ما… کجا ایستاده ایم

سهم ما چیست؟ نقش ما چیست؟ پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟

زمین سلامت می کند و ابرها درودتان، سال نو مبارک…


مجموعه دشت مینا سالی سرشار از سلامتی و برکت و امنیت را برای تک تک شما ادب دوستان و فرهیختگان گرامی و خانواده های عزیزتان آرزو می کند.
سبز و پاینده باشید و مالامال از نعمت های بهاری
به همین مناسبت فرخنده، سایت دشت مینا غزل زیبای شماره دویست و سی و هفت را با عطر و بوی بهاری ، تقدیم شما می دارد:

بوی گل صنوبر

باد بهار می‌وزد بر سر و زلف یار من

عطر گل صنوبری تراود از نگار من

سفره عید و شمع گل ذکر دعای سال نو

با تو امید زندگی می‌دهد این بهار من

سنجد و سیب و سبزه و سنبل و سکه روز عید

سمبل هر سلامتی تا که تویی کنار من

شادی و شور و شوق من در شب شعر و شاعری

بهر شراب لعل تو ای گل نو بهار من

مرغ دل از برای تو پر زد و نغمه سر دهد

هم دل و هم نوا شدی با دل بی‌قرار من

گرچه نیازموده‌ای پر بزنی به کوی عشق

بال و پری گشوده‌ای بر همه شاخسار من

مرغ چمن اگر شبی با دلم آشنا شوی

شور دگر بر این غزل باشد و سیم تار من

عید و بهار و سال نو بر همگان مبارک است

از دل و جان حیدر است این سخن و شعار من