سخن شاعر
مشغله های کاری و هجوم روزمرگی های خرد و کلان زندگی ، هیچگاه از علاقه مندی من به شعر و ادب فارسی نکاست. این عشق و علاقه به شعر و ادب فارسی باعث شد از سال 1379 تراوش های احساسی و مناجات های خودم را به رشته غزل و نظم درآورم. از اولین یادداشت هائی که به تدریج جمع گردید تا آخرین آنها که منجر به شکل گیری این مجموعه گردید ، عمدتا غزل با محوریت اجتمایی، عارفانه، عاشقانه و مذهبی است ، که در اکثر این سروده ها ذکر مرتبه جلیل باریتعالی، زینت بخش بیان همه احساسات شعری من بوده است.
پیاده روی های مستمر دوران بازنشستگی در ساحل دلربای زاینده رود ، علاوه بر بهره مندی از طبیعت زیبای ناژوان ودریافت الهاماتی برای سروده های جدید ، با اتفاقی فرخنده همراه شد. شنیدن شعرخوانی و مباحثه های ادبی در جمع های چند نفره دوستانه، با محوریت جناب آقای لطف الله دهقانی، مدیر انجمن هاتف اصفهانی، مرا مجذوب خود کرد. با اولین شعری که به درخواست دوستان این جمع ادبی خواندم، تحسین و تشویق عالی ایشان را دریافت کردم که مرا به مسیری رساند که تصمیم به چاپ گزیده ای از مجموعه سروده های خود گرفتم. با کمک جناب آقای دهقانی برخی اشعار انتخاب ، نقد و بازبینی شده و برای ارائه اولیه به ناشر آماده شد.
به همت سرکار خانم سوسن حافظی ویراستاری متن اولیه صورت پذیرفت و با کمک همسر ایشان جناب آقای احمدی ، متن انتخابی برای ارائه به ناشر ، تنظیم گردید.
خوشبختانه ناشر خوش ذوق و کاربلدی بر سر راه ما قرار گرفت که از برگزیدگان نشر کشوری بود و قبول زحمت نمودند که این مجموعه شعر را مزین به هنر طبع نمایند.انتشارات متخصصان از هیچگونه کوششی برای دقت و سرعت بخشی به امور چاپ و نشر این اثر، دریغ نکردند.
برای حفظ لطافت معانی و استقلال انتخاب مخاطبین گرامی، از هرگونه فصل بندی پرهیز گردید، لذا پیشنهاد می کنم هرکس صفحات این کتاب را ورق می زند ، چنانچه شعری مورد پسندش نبود، به صفحات بعدتر یا قبل تر هم مراجعه ای داشته باشد. امید است مفاهیمی دل انگیز یا تامل برانگیز برای جوینده یافت شود.
به خاطر توفیق در طبع این اثر و نعمت این طبع لطیف، خداوند جان و خرد را سپاسگزارم و از کسانی که در این مسیر بی هیچ ادعا و با صمیمیت تمام، یاری گر من بودند نهایت امتنان را دارم.
پیروز و سربلند باشید.
حیدر علی جمشیدی
