اولین کتاب درسی در ایران
از زمانی که امیر کبیر به فکر تاسیس دارالفنون افتاد آرام آرام عده ای از ایرانیان بر آن شدند تا مکتب خانه ها را به مدارس جدید تبدیل کنند و مانند اروپاییان علوم تجربی و فنون مورد نیاز نوجوانان را با شیوه ای علمی به آن ها بیاموزند. هرچند در ابتدای کار مخالفانی برای این مدارس پیدا شد اما به مرور و با پایمردی عده ای از بزرگان این کار ممکن شد. یکی از کسانی که در این راه و به ویژه برای کودکان ناشنوا زحمت بسیار کشید جبار عسکرزاده است که او را بیش تر با نام جبار باغچه بان می شناسیم. تلاش های او باعث شد تا این کودکان نیز بتواند مانند کودکان سالم درس بخوانند. او در سال 1307 خورشیدی و زمانی که مهد کودکی را در شیراز اداره می کرد یکی از اولین کتاب های درسی را برای کودکان تالیف کرد. باغچه بان داستان معروف خاله سوسکه را به صورت شعر و با تصاویری کودکانه به چاپ رساند تا در کلاس ها مورد استفاده قرار گیرد. البته نام این کتاب (خانم خزوک) است و در لهجه شیرازی به سوسک، خزوک می گویند. سراینده شعر آن چنان که در پایان کتاب گفته شده است بهمن یار دهقان است که در ابتدا آن را برای باغچه اطفال آذربایجان سروده بوده است. داستان، تغییرات اندکی با آن چه در بین مردم رواج دارد کرده است و به شکل یک نمایشنامه و برای اجرا مدارس نوشته شده است. نکته جالب در پایان کتاب، متنی است که اخطار می کند «همین نسخه و قسمت های دیگر که در پی هم منتشر می شوند مخصوص کودکستان ها و کلاس های ابتدایی است. خوبست برای تشویق آن ها و به عنوان عیدی در موقع امتحانات به هر بچه نسخه ای ببخشند » نسخه ای از این کتاب در سایت کتابخانه دانشگاه هاروارد قابل مشاهده است.
